Alıntıdır.

    Kitap okurken sevdiğim cümlelerin altını çizmem, kitabımı öyle bir okurum ki raftan yeni eline aldın sanırsın. Neden böyle yapıyorum bilmiyorum, sevdiğim kitapların sonunu da okuyamıyorum zaten (bunu daha önce anlatmıştım). Bir süredir sevdiğim cümleleri üçüncü el gibi kullandığım telefonuma not ediyorum. Boş zamanlarımda onları okumak hoşuma gidiyor. Ne zaman, nerede okuyorken yazdığımı anımsamaya çalışıyorum. 


Şu sıralar okuduğum kitapta Marcus Aurelius'un Düşünceler kitabından okuyup okuyup doyamadığım ve kocaman dersler çıkarttığım bir alıntı var:

    “Zor kullan bakalım, kendine zor kullan, şiddet uygula ruhum; ama daha sonra kendini saymaya, saygı göstermeye zaman bulamayacaksın. Çünkü insanin bir tane hayatı vardır, bir tek hayatı. Ama senin için bu hayat neredeyse bitmiştir, o hayatı yaşarken kendine hiç dikkat etmedin, başkalarının mutluluğunu kendi mutluluğun saydın... Oysa kendi ruhlarındaki hareketleri dikkatle izlemeyenler mutlaka mutsuz olurlar.”

Okuyunca çok fena "doinkk"letiyor değil mi? Yani benim için öyle oldu.

Blog'uma da yazman istedim, ilerde unutursam yeniden hatırlayayım diye, öyle işte...