Savaş Cadısı "Rebelle"

    Çocukların başrol oynadığı filmlerden çok etkileniyorum. Etkilenme sebebim mutluluktan olunca değmeyin keyfime ama bu üzüldüğüm içinse midem bulanıyor, belli bir süre kendime gelemiyorum.

Düşler Diyarı'nda (Beasts of the Southern Wild) Hushpuppy'nin o sevimli hali, filmdeki o büyülü dünya ve Hushpuppy'nin o mücadeleci haline üzülsem, ağlasam bile beni Savaş Cadısı kadar üzüp, etkilememişti.

9 yaşında olan Quvenzhane Wallis (ben böyle zor isim görmedim, zavallı çocuk ne zorlanıyordur) Oscar'a aday ve umarım kazanır :)

    Bugün izlediğim Savaş Cadısı (Rebelle) beni çok üzdü, minnacık kız çocuğu Komona'nın yaşadıkları Hushpuppy'nin yaşadıklarından da beterdi. Daha 12 yaşındayken anne, babasını öldürmek zorunda bırakılıp isyancılar tarafından kaçırılan küçük kızın dram dolu iki yılı anlatılıyor. Yaptıklarını neden yaptığına dair en ufak bir fikri yokken eline silah tutuşturulup "öldür" emri verilen çaresiz bir çocuğun hikayesi...

Gerçek bir hikayeden uyarlama olduğunu öğrenince iyice depresife bağlamama neden olan film Afrika şartlarını da göz önüne seriyor. O fakir halkın eski püskü kıyafetleri özellikle Komona'nın aşkı olan "büyücü" çocuğun Adidas eşofmanı ve Komona'nın giydiği Abercrombie t-shirt çok manidardı.

Komona yani Rachel Mwanza'nın Berlin Film Festivali'nde Altın Ayı kazandı ayrıca film Kanada'nın da yabancı film Oscar adayı. Rakipler arasında Amour varken ödülü kazanması zor.