30 Aralık 2010 Perşembe

Hikaye

Ben milföylü pastayı çok severim.
Muz benim en sevdiğim meyvedir.
Ben futbolu çok severim.
Ben Fenerbahçe'yi çok başka severim.
Ben gezmeyi, yeni yerler keşfetmeyi, bakmayı sadece bakmayı severim.
Floransa'dan büyülenirim.
Karalamayı severim, sanatsal çalışma gözüyle bakarım.
Arkadaşlarla sohbet etmeyi severim.
Moda dergilerine bakmayı, detaylarda kaybolmayı severim.
Laciverti severim, moru da pembeyi de.
Ben umutsuzluğu, mutsuzluğu çok yaşarım, sonra onu umuda çevirmeye çalışırım.
Ben hep hayal kurarım, yarın daha güzel olsun diye.
Uykuyu çok severim.
Ben okurum, bazen unutmamak için okurum lazım bu sana derim ama unuturum.
Ben Caddebostan Nero'yu çok severim, büstüm oraya dikilsin isterim.
Ben salı pazarını çok severim, annemin 10-20 verdin bunlara etti sana 100, mağazadan düzgün birşey alsaydın ya deyişini hiç sevmem.
Yalnızlığı severim.
Ben param olmasa da bir yerlere gitmeyi, dolaşmayı severim.
Ben çalışmamayı severim, ak sakallı dedenin geleceğine hala inanırım.
Ben çok pişman olurum, yaptıklarımdan-yapamadıklarımdan.
Ben Baylan'ı çok severim, sahibi dedenin bir gün al Mayni burası artık senin dediğini hayal ederim.
Ben hiç cesaretli değilim, azıcık başına buyruk olabilmek için neler vermezdim.
Ben bu yıl benim yılım oldu diyebilmek isterim.
Ben yaşama sevincimi kaybetmemek isterim.
Ben yeniden başlamak isterim.
Ben eski ben olmak istemem, yenilenmek isterim.
Ben buralardan gitmek isterim.

Hoşgel 2011.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder