"Büyüyünce ne olacaksın?" sorusuna verilecek cevaplarım hep oldu benim. Meslekler uçuştu kafamda; bir gün mimar olcam, bir gün doktor, bir gün de ressam olcam dedim. Bunlardan hiçbiri ol(a)madım. Şimdi de ne olduğum konusunda bir bilgim yok aslında, yaşayıp gidiyoruz işte.
Kendime dair emin olduğum tek bir şey var: ilerde mutlaka mutlaka "bakkal" olacağım. Mahallede büyümüş, sokaklarda gece yarılarına kadar zaman geçirmiş son neslin üyesi biri olarak bunu çok istiyorum. Sabahları kapı önünde kasap amca ile "tavla atma" hayalindeyim. Sonra çaycıdan iki oralet söyleyip, bakkala bir şeyler almaya gelen teyzelerle sohbet etmek...
Yaşlandıkça geçmişe özlem büyüyor içimde. Ne kadar daha büyüyecek ve sonu ne olacak merak içindeyim. Her şey ve herkes çok hızlı değişiyor. Şu "çağa ayak uydurmak" dedikleri şey ne fena bir illetmiş.
Eskiden sarı Volkswagen minibüsünde efsane dürümler satan bir amca vardı Suadiye sahilde. Dün aklıma düştü, yokluğunu belki de yeni fark ettim, çok ayıp ettim. Yokluğunu anlamam çok uzun sürse de o amcanın minibüsü de hep hayallerimdeydi... Amerikan ergen filmlerinde de bolca yer almış olan bu minibüsün hepimiz için bir anlamı var-dı işte...
"Little Miss Sunshine" filminin etkisi ile zaten Volkswagen'in sarı minibüsüne fena halde aşıktım, bu sabah öğrendim ki o minibüsün adı Kombi imiş ve 56 yıldır üretilen bu minibüsün üretimi durdurulmuş. Yani artık ondan olmayacak. Son bir seri üretilip vedalaşacakmış. İşte bu tam bir "Veda Kombisi"...
Bazı markalarla gönülden bağ kurarsın. Evet belki hayatım boyunca Kombi'm olmayacakı ama trafikte-yolda-her nerde olursa olsun onu gördüğümde parmağımla onu gösterip kocaman "sırıtacaktım".
Brezilya'nın ünlü reklam ajansı da verdiği ilanla Kombi'nin piyasadan çekildiğini duyurmuş. Zengin kız fakir oğlan filmlerinde olduğu gibi imkansız bir aşktı bizimkisi... Hoşça kal Kombi.
Kendime dair emin olduğum tek bir şey var: ilerde mutlaka mutlaka "bakkal" olacağım. Mahallede büyümüş, sokaklarda gece yarılarına kadar zaman geçirmiş son neslin üyesi biri olarak bunu çok istiyorum. Sabahları kapı önünde kasap amca ile "tavla atma" hayalindeyim. Sonra çaycıdan iki oralet söyleyip, bakkala bir şeyler almaya gelen teyzelerle sohbet etmek...
Yaşlandıkça geçmişe özlem büyüyor içimde. Ne kadar daha büyüyecek ve sonu ne olacak merak içindeyim. Her şey ve herkes çok hızlı değişiyor. Şu "çağa ayak uydurmak" dedikleri şey ne fena bir illetmiş.
Eskiden sarı Volkswagen minibüsünde efsane dürümler satan bir amca vardı Suadiye sahilde. Dün aklıma düştü, yokluğunu belki de yeni fark ettim, çok ayıp ettim. Yokluğunu anlamam çok uzun sürse de o amcanın minibüsü de hep hayallerimdeydi... Amerikan ergen filmlerinde de bolca yer almış olan bu minibüsün hepimiz için bir anlamı var-dı işte...
"Little Miss Sunshine" filminin etkisi ile zaten Volkswagen'in sarı minibüsüne fena halde aşıktım, bu sabah öğrendim ki o minibüsün adı Kombi imiş ve 56 yıldır üretilen bu minibüsün üretimi durdurulmuş. Yani artık ondan olmayacak. Son bir seri üretilip vedalaşacakmış. İşte bu tam bir "Veda Kombisi"...
Bazı markalarla gönülden bağ kurarsın. Evet belki hayatım boyunca Kombi'm olmayacakı ama trafikte-yolda-her nerde olursa olsun onu gördüğümde parmağımla onu gösterip kocaman "sırıtacaktım".
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder